Kusura bakma Kamil…
Ben önce şuna bakarım.
Her gün birilerinin, “Cumhurbaşkanına hakaret” değil, “Cumhurbaşkanı’na hakaret suçu”ndan alındığı, salındığı, tutulduğu, suçlandığı, dışlandığı, hırpalandığı bir ülkede…
“Ağaların, paşaların, efendilerin sıradan insanlara hakaret suçu” ne âlemdedir?
***
Yok öyle bir âlem, Adem!
Cumhurbaşkanı yahut başbakan olarak, milletin bir ferdini, vatanın bir evladını, 300 madencisini kaybetmiş acılı ilçenin bir çocuğunu pekala “Tokatlanmaya müstahak” sayabilirsin.
Bir şey olmaz!
Daha da büyük olursun.
***
Başbakan Danışmanı olarak, o ilçede yere düşmüş bir işçiyi, hem de polis timi desteğiyle defalarca tekmeleyebilirsin.
Bir şey olmaz!
Ertesi gün efendin seni peşine takıp bir de poz verdirir.
O işçi ise hayatta iş bulamaz.
***
Paşa olarak, “savaş süreci”nde yaralandığı için esas duruşta esaslı duramayan Gazi uzman jandarmanın o yaralanmış, platinli bacağını tekmeleyebilirsin.
Bir şey olmaz! .
Baskıyla şikayetten caydırırsın, sindirirsin.
Bir de terfi eder daha büyük paşa olursun.
***
Birer birer, bazen üçer beşer “şehit” düştüler mi bayraklı tabutları kutsanan uzman çavuşları toplarsın, “Biz başız, siz .ötsünüz. Siz kölesiniz” diye bağırabilirsin.
Bir şey olmaz!
Bir de terfi eder daha büyük komutan olursun.
***
İş Güvenliği Genel Müdürüsün; tersanelerde peş peşe ölen işçilerin arkasından en azından saygıyla susabilirsin ama patronlara yaranmak için, “Bunlar zaten köylü. Alışmışlar toprağa basmaya. Yükseğe çıkınca düşüyorlar” diye de kusabilirsin.
Bir şey olmaz!