Resmi açıklamaya göre 16 asker…
Resmi açıklamaya göre 14 polis…
Resmi açıklamaya göre “çok sayıda terörist!”
Cizre’de 5 vatandaş, hamile karısının yanındaki astsubaydan sonra kızının yanında öldürülen polis, annesinin yanında polis atışıyla ölen 13’ünde Cemile,İstanbul’da otobüs durağında Kürtçe konuşuyor diye bıçaklanan 21 yaşında, bir çocuk babası Sedat!
Yukarıdan hedef gösterilerek ikinci kez saldırıya uğrayan bir zamanlar “Devlet gazetesi” denen Hürriyet.
Meclis’teki bir siyasi partinin basılan, yakılan genel merkezi.
***
Dünkü yazı böyle başlıyordu ve “Allah aşkına, ülkenizi, insanınızı, insanlığı seviyorsanız; aklınıza, vicdanınıza, evlatlarınıza sahip çıkın!
Bu cehenneme ateş taşıyanlara değil!” diye bitiyordu.
Cumhurbaşkanı ve Başbakan görebildikleri çocuklara bir baksınlar…
Maçta bir küçük…
Cenazede bir küçük.
Bir de göremediklerine.
Cenaze alınamadığı için cansız bedeni buzdolabında tutulmuş 13 yaşındaki kız…
Annelerinin vurulduğunu gören 7 çocuk.
Peş peşe tabutlar…
Cenaze feryatlarına dahi saygısı olmadan “katliam” isteyenler bir de.
***
Bu akıl tutulması ve kan ve kin patlamasından nasıl bir Türkiye umuyorlar?
İktidarın vaadi bu muydu?
“Barışın güvencesi” HDP bunu mu kastetmişti? “Amasız mamasız ateşkes” için 6 milyon oyun sesi örgütün silahlarından daha mı güçsüz?