“Kendi içinde huzursuz, tedirgin ruhların barışla işi olmaz.”
İnanın bunu nerede okuduğumu hatırlamıyorum.
Belki de hiçbir yerde.
Unutmayayım diye buraya yazmış olayım.
***
“Bölgesel sorunlar, terör, etrafımızdaki ateş” vesaire vesaire.
“Reel politika”nın bin türlü meselesinden kalkarak hepimiz neden “barış”ın mümkün veya en azından kolay olmadığı üzerine saatlerce konuşabiliriz.
Yahut ne bileyim, konuşanları susturabiliriz!
Ama özünde tepedeki önerme (veya tespit) de doğrudur.
***
Bir insanın kendi ruhundaki “sürekli iç savaş” ya kendini bitirir yahut bir başkasının hayatı üzerinde patlar.
Ama “bir insan” yerine “bir otorite”, ne bileyim, “bir iktidar” olduğunda da ikisi geçerli olabilir.
Özellikle ikinci hal; yani “başkaları” üzerinde patlama, onları “bitirme” tutkusu ve gücü.