“Karaman Hocası” 500 yıldan fazla hapse mahkum oldu.
Hayatını ezip geçtiği çocuklar için orada geçireceği 500 yıl boyunca (ki neti 30 küsur galiba) “Türkiye’nin en hızlı mahkum edilen”i olarak da anılacak!
Cezaya kim itiraz edebilir?
Ancak “Vakıf Başkanı” diyor ki, “İstedikleri, bu dosya kapanmasın, mümkün olduğunca gündemde konuşulur olsun. Mahkeme bu oyunu bozdu.”
Yani mahkemenin ilk celsede verdiği mahkumiyetin, bir bakıma “Dosyanın kapanması, gündemde konuşulmaması” manasına da geldiğini mi anlamalıyız?
Dosya kapanmış mıdır?
Yurtlar, okullar, aileler ve bilumum yerde “çocuklara taciz, tecavüz” meselesi yahut genel olarak “taciz, tecavüz” gündemden düşmüş müdür?
Bu dosya üzerinde daha derin araştırma yapılması, gündemde konuşulur olması“oyun” mudur?
Çocuklar için hiç de “oyun” olmadığına göre, kime karşı “oyun”dur?
Mahkeme “oyun bozmak” için midir, yoksa “oyun çağındaki çocuklar”a adaletin yüzünü gösterebilmek için mi?
***
Siz şimdi şiddet, taciz, tecavüze uğramış binlerce çocuktan birinin yakını yahut bizzat kendisi, mesela N.Ç. olsanız, tek celsede tecelli eden 500 küsur yıllık adaletten size neden küçücük bir payın düşmemiş olduğunu düşünmez misiniz?