“Fiilen yarı-başkanlık sistemi” olunca, “yarı-başbakanlık sistemi” de bilfiil oluyor.
Belki o kadar polisin, askerin “şehit” düşmesinden, o kadar sivilin ölmesinden, o kadim mahallelerin yıkılmasından, yoksulluğa yoksulluk, acıya acı, nefrete nefret katılmasından duygulandı Başbakan ve Diyarbakır’da dedi ki:
“PKK 2013 Mayısına dönerse, o zamanki gibi silahlı unsurları Türkiye dışına çıkarırsa, o zaman her şey konuşulabilir. PKK silahı bırakacak, başka yolu yok. Silah bırakıldıktan sonra niye konuşulmasın barışın şartları içinde. O zaman siyasetin kanalı açılır.”
Cinnet ve cehennem halindeki bir ülkede, son zamanlarda devlet katlarından gelen “en azından bir umut” açıklamasıydı belki.
Fakat “yarı-başkanlık sistemi” hemen “yarı-başbakanlık sistemi”ni sürklase etti:
“Ne oturması, ne konuşması, yok öyle şey!”