ADAPAZARI’nda vagon fabrikasında çalışan Erol Kaya, 1980’li yılların sonlarına doğru bir akşam işten eve döndüğünde eşine aldığı kararı açtı:
- Hanım, ben vagon fabrikasından ayrılmaya karar verdim. Arifiye’de süs bitkileri ve fidan yetiştirip, pazarlamayı düşünüyorum.
Eşinin kolundaki bilezikleri işaret etti:
- Yalnız, yeni işe girişmek için o bilezikleri bozdurmamız gerekiyor.
Eşi şaşırdı, itiraz etti:
- Bey, sen vagon fabrikasında çalışıyorsun, düzenli bir işin var diye sana vardım. Güzelim işini nasıl bırakırsın? Hem o otları yetiştirdin diyelim, kim para verip onları senden satın alacak?