Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın siyasette ‘milli ve yerli olma’ yönündeki çağrısı geniş bir tartışmaya sebep oldu. Milletin büyük bir çoğunluğunda ancak sempati toplayan, destek gören olan bu açıklamaya gelen itirazlara baktığımızda iki tavır dikkat çekmektedir. Bir grup aydın-yazar çizerin, ‘biz milli değil miyiz’ türünden meseleyi anlamaktan uzak bir düzeyde, yine o bilinen ‘Erdoğan karşıtlığı şizofrenisi’ üzerinden itirazlarını seslendirmeye çalıştıkları görülmektedir. Bir başka grup ise düpedüz ‘ne millisi, ne yerlisi?’ anlamına gelecek sözler söylemekte, açıkça milli/yerli olana düşmanlık etmektedirler.
Biz Türkler, bu topraklarda dile kolay bin yıldır yaşıyoruz ve bu süre içerisinde kurduğumuz Osmanlı İmparatorluğu yeryüzünün bilinen tarih içindeki, en uzun ömürlü en büyük birkaç imparatorluğundan biridir. Osmanlı yönetim sisteminin, kendi çağdaşları içinde mukayeseli bir üstünlüğü olduğunu, yeryüzünün başarıyla uygulanmış meritokratik ilk düzenlemelerden olduğunu söyleyen, birçok siyaset bilimci, tarihçi vardır.
Tersine devşirme düzeni
Bu meselelerle uğraşanların en çok üzerinde durduğu konuların başında, ‘devşirme sistemi’ gelmektedir. Bilindiği gibi devşirme sistemi, imparatorluğun yönetici/asker yetiştirme mekanizmasıdır. Devşirilen çocuklar, tam anlamıyla bir kültürleşme denilebilecek programa tabi tutularak, gerçek anlamda ‘yerli kültüre’ dâhil olacak şekilde yetiştirilirler. Onların içinde tarihimizin büyük devlet adamları, bürokratları ve askerleri vardır. İçlerinde sayısız kahraman, şehit ve gazi bulunmaktadır.