Sistem değişimi ne getirecek, neyi değiştirecek? Bu soruya verilebilecek birçok cevap vardır ama bunlar inde en önemlilerden biri şüphesiz ‘ayrılıkçı siyasetin tükenişi’ olacaktır. “Ülkemizde ‘parlamenter sistem’ adı altında yapılanmış olan anti-demokratik siyasi yapı, terör örgütünün hem sahada etkinlik kazanmasına fırsat vermiş hem de onun siyasi uzantılarının bu yapının zaaflarını kullanarak Türkiye karşıtı her türlü hareketi, terörü haklılaştırma girişimini siyasi faaliyet olarak yürütmesine imkân sunmuştur.”
Sistem değişimi, demokratik süreci güçlendireceği için ayrılıkçı hareketin siyasi olarak sonunu hazırlayacağı gibi, demokrasi içinde devletle halk arasındaki entegrasyonu güçlendirerek terör örgütünün halk üzerindeki nüfuzunu ortadan kaldırıp, terörle mücadeleyi daha etkin ve sonuç odaklı hale getirecektir. Peki, bunlar nasıl olacaktır?
Terörü savunmak siyaset mi?
Terör eylemleriyle dökülen kanın, vahşetin kabul edilmesi, kamuoyunda hoş görülmesi mümkün olmayacağı için, bir gerekçe oluşturularak savunulacak bir siyasi dil üretmek üzere parti örgütlenmesine gidildiği açıktır. Örgüt kan dökerek ulaşamayacağı hedeflerini parti vasıtasıyla, kamuoyu yaratarak elde etmeye, bilhassa uluslararası planda dillendirmeye dönük sözde siyasi faaliyet yapmayı gerekli görmüş, buna önem vermiştir.
“Bu çizgideki partiler, siyaseti bazen terör eylemlerini haklılaştıracak bir araç, bazen de terör örgütünün bölgede yaptığı eylemlerin etkisiyle (halk üzerinde oluşturduğu korku, yılgınlık ve çaresizlik sendromuyla) kendisine açılan alanda durumu fırsat bilip, ‘Kürtleri’ temsil etme iddiasıyla politik bir güç devşirmeye kalkışmışlardır. Bir anlamda PKK, terör eylemleriyle baskı altına aldığı yerlerde kendisine toplumsal taban oluşturacak siyasi çalışmalar yapan bir partiye sahip olduğu gibi, aynı zamanda yaptığı katliamları, Meclis dâhil birçok platformda farklı düzeylerde savunan bir parti vasıtasıyla kamuoyu oluşturacak bir kadroya da sahip olmuştur.”