Yaşadığımız menfilikleri konuşmak, çözüm aramakla, “Yandık bittik, kül olduk” tavrı birbirine karıştırılıyor.
Her şeyin başı sağlıksa, sağlığın başı da sağlam bir psikoloji. Hâdiselere, “Batsın bu dünya, bitsin bu rüya” arabeskliğiyle yaklaşanlar cemiyetin psikolojisini bozduklarının farkında değiller mi? Tabiî ki sözüm psikolojik harp tekniklerini uygulayan Batıcılara değil; onlar vazifelerini yapıyor! Sözüm, hakikat uğruna feveran ettiğini sanan içimizdekilere.
Zafer de hezimet de, başarı da başarısızlık da ilk başta insanın zihninde gerçekleştiğine göre, şekvâcı olduğumuz menfilikleri ortadan kaldırmakta şâyet samimiysek “Yandık bittik, kül olduk” yaygarası nedendir? “Yandık bittik, kül olduk” yaygarası hangi derdimize çare olacaktır? Bu tavır psikolojik teslimiyeti ve dolayısıyla da ta