Osmanlı’nın son dönemlerinde kapı kapı dolaşan, ağıtlar/ilahiler okuyarak dilenen kişiler ortaya çıkmış. Özellikle Muharrem ayında beliren bu dilenciler goygoycu olarak nitelendirilmişler.
TDK’nın “boşu boşuna, bilgisiz olarak, gereksiz yere çok konuşan ve kapı kapı dolaşarak ilahiler eşliğinde dilenen kimse” diye tanımladığı goygoycular kimine göre derviş kimine göre dini istismar eden cahil soytarıydılar. Topluluk halinde icraat yapan bu goygoycuların ‘yedekçi’ ya da ‘eydirci’ diye yardımcıları olurmuş, birbirlerine dayanarak milleti gaza getirirlermiş.
Salonlarda toplanıp birbirlerine gaz veren, coşkudan kendilerinden geçip hakaretler ve tehditler yağdıran kimi tipleri son yıllarda televizyon ekranlarından görüyoruz. Kimisi salya sümük, ağızlarından tükürükler fışkırarak &l