Cuntacı terör örgütü FETÖ konusunda sohbetler iki vurgu üzerinden dönüyor. Birincisi mücadelenin sapla samanı karıştırmayacak bir özen ve hassasiyetle yürütülmesi konusunda; ikincisi mücadelenin amansız ve çok kararlı şekilde sürdürülmesi konusunda.
Her iki bakış açısında eleştirel boyutlar da yok değil. Özen ve hassasiyet vurgusu yapanlar ‘mağduriyet hikayeleri’ üzerinden meseleye yaklaşıyor; kararlılık vurgusu yapanlar ise ihmal, gözyumma, himaye, çifte standart, pasiflik üzerinden eleştiriler yöneltiyorlar.
Doğrusu uğraştığımız meselenin çok kolay bir mesele olmadığını biliyoruz. Belki de insanlık tarihinin en sinsi ve en alçak örgütlerinden biriyle mücadele ediliyor.
Zorluğun bir sebebi sinsilik ve gizlilik ise diğer sebebi normal vatandaşa da sirayet etmesi, dini duygular üzerinden çok farklı alanlarda etkinlik sağlamış olması...
Önümüzde içiçe geçmiş halkalar şeklinde farklı derecelerde suça karışan veya suçlu kişilerle ilişkisi olan büyük bir kitle var.
Hemen önümüzde halkı katleden bir darbeci güruh var.
Onun yanında yıllardır kumpas kuran, suç üreten, insanların hukukuna tecavüz eden bir suçlular ordusu var.
Onun yanında devleti yıkmaya dönük örgütlenen illegal bir yapı ve onun yöneticisi-sorumlusu-üyesi bir şebeke var.
Onun yanında örgüte sempati duyan, destek olan, kol kanat geren bir kitle var.
Onun yanında örgütle organik ilişkisi olmayan ama çocuğunu okula-dersaneye gönderen, kurban veren, insani ilişkiler kurmuş olan bir toplum kesimi var.
Ortada büyük bir suçlar manzumesi ve suçlular taifesi olduğu çok açık.