MÜLTECİLER, BM Anlaşması ve 1948 İnsan Hakları Evrensel
Beyannamesi sürecinden bu yana, uluslararası toplumun gözlem,
gözetim ve himayesi altında. Mültecilerin hukuki durumu bakımından
esas olan husus, 'mülteci' meselesinin, içtimai ve insani
mahiyeti.
21. yy, Batı medeniyetinin müsebbibi olduğu Ortadoğu ağırlıklı
mülteci dramları karşısındaki acizliğinin ortaya çıktığı bir dönem
oldu/oluyor.
Türkiye, ‘çekincelerine’ rağmen, mültecilerin hukuki durumuna dair
sözleşmenin gereğini en yüksek seviyede yerine getiren devlet
konumunda.
Sözleşmeye koyduğu çekinceler bakımından, ülke sınırları içinde
barınma imkânı tanıdığı Suriyeliler ‘mülteci’ statüsünde olmayıp,
‘misafir’ konumunda ve Türk hukukunun yetki ve görev alanı
içinde.
Bu nedenlerle de Mülteciler Yüksek Komiserliği denetimi altında
bulunmuyor.
Uluslararası Af Örgütü, ‘Türkiye ‘mülteciler’ bakımından güvenli
ülke değil’ değerlendirmesi yaparken, sözleşme hükümlerini aşan
gereksiz bir değerlendirmede bulunuyor.