Hikaye edilir ki İbrahim peygamberi içine atmak için o dönemin firavunu Nemrut o güne kadar görülmemiş büyüklükte bir ateş yaktırmış.
Olacakları izleyen insanlar bir karıncanın ağzında su damlası ile ateşe doğru gittiğini görünce karıncaya “Ne yapmaya çalışıyorsun” diye sormuşlar.
Karınca “Ateşi söndürmeye gidiyorum” demiş.
İnsanlar “Ağzındaki bir damla su ile bu koca ateşi nasıl söndüreceksin” diye gülmüşler.
Karınca cevap vermiş “Evet, belki söndürmez ama maksat safımız belli olsun”.
***