Karnın yardım kazmayınan belinen
Yüzün yırttım tırnağınan elinen,
Yine beni karşıladı gülünen
İşkence yaptıkça yar bana gülerdi
Benim sadık yarim kara topraktır.
Yar yani sevgilinin toprak, işkence aletinin de kazma, bel ve toprağı süren kara saban olduğu Aşık Veysel’in Kara Toprak şiirini yazdığı o dönemlerden bahsediyoruz.