Evlerimizdeki misafir odası, tıpkı bir misafir gibi çıkıp gitti hayatımızdan.
Büyük şair ve mutasavvıf Feridüddin Attar “Cevâhirnâme” isimli eserinde şöyle der: “Kardeş, misafiri hoş tut. Misafir Allah vergilerinden bir nimettir. Misafir, rızkını beraberinde getirir. Sonra ev sahibinin günahını götürür. Oğlum, sende yiğitlik, akıl ve idrak varsa misafirin değerini bil. Misafire karşı ikramlı ol. Kâfir bile olsa, git hemen kapıyı aç.”
Selçuklu’nun son, Osmanlı’nın ilk yılları yani 1304-1369 yılları arasında yaşayan ve bir çok ülkeyi, bu arada Anadolu’yu da karış karış gezmiş olan İbn Battuta da Seyahatnamesi’nde Ahilerin misafirlerini kapmak için yarıştığını anlatırken Türklerin misafirperverliklerini öve öve bitiremez.
***
Köylerde kasabalarda hala kaldı mı bilmiyorum, çok uzun değil bir zamanlar evlerimizde annelerin sadece misafir geldiğinde açtığı, onun dışındaki günlerde kapısını kapattığı ve çocukların çok merak ettiği özene bezene hazırlanan, diğer odalara göre son derece konforlu bir oda vardı; Misafir odası.
Köylerde sobaların üstünde güğüm denen bir kap sürekli durur, misafir odasındaki gömme banyoda ihtiyaç halinde kullanılması için hazır edilirdi.