Devletler ve şirketler için geçerli olan kurallar tek tek insanlar için de geçerlidir.
Gelir gider dengesini ayarlayamayan ister devlet gibi kurumlar olsun, isterse şirketler olsun veya insanlar olsun bataktadır.
İsraf, hem devleti hem şirketi hem insanı fakirleştirir.
Üretim hem devleti hem şirketi hem de insanı canlandırır.
Dünyanın gelişmesine ayak uyduramayan, teknolojisinden geri kalan devletler de şirketler de insanlar da başkalarına muhtaç olmaktan kurtulamaz.
Yani devletlerin ve şirketlerin işleyişi ile bu kurumları kuran ve bunlardan faydalanan insanların faaliyetleri biribirinden farksızdır.