“Babamın bana her zaman nasihati şu olmuştur: Asla kendinden daha cahillerle değil, her zaman daha bilgili olanlarla arkadaş ol” diyerek bana iltifat ediyordu belki, çok sevdiğim bir dostum. Bununla benim kendisinden daha bilgili olduğumu, bu haliyle de benden ilim olarak daha fazla beslenmeye hazır, bir talip olduğunu söylemiş de oluyordu üstelik.
“Öyleyse, buradan başlayayım” deyiverecektim, tabii henüz neyi ne kadar anlayabileceğine emin değildim, ama ilk anda aklımdan geçen düşünce bu oldu: “Gerçekten senden daha bilgiliysem, bunu kesin olarak gerçekten ölçüp biçebilecek durumdaysam ve benim babam da bana aynı şeyi tavsiye etmişse bu işin içinden nasıl çıkacağız. Bu durumda seninle arkadaşlığa benim de yanaşmamam gerekiyor, öyle değil mi?”
Kişinin dostundan beklentileri her zaman böyle bir alışveriş hesabına girecek olursa ortaya çıkan ilişkiye dostluk demek herhalde...