AİHM’nin Selahattin Demirtaş hakkında, iç hukuk yolları tükenmemiş olduğu halde, bu yolları kestirmeden atlayarak verdiği karar doğrusu hiç şaşırtmadı. Ne var ki, bu kararın bizi şaşırtmamış olması da hiç hayra alamet değil. Türkiye ve AB arasında bir yandan karşılıklı işbirliği ve bütünleşmeye dönük işleyen bir süreç var ve bu süreçten her iki tarafın da faydası var.
Bu amaçla Türkiye uzun zamandır AB’ye katılım konusunda önüne sürülen müzakere şartlarını yerine getirme konusunda bir program takip etmektedir. Bu programın bazı şartlarını takip etme konusunda iç siyasi veya sosyolojik şartların zorlayıcı olduğu herkes tarafından görülüyor ve takip ediliyor. Buna rağmen Türkiye bu şartları sağlamada olağanüstü bir çaba sarf etti. Kendi içinde demokratik reformları, değişik alanlarda uyum fasıllarını ısrarlı bir biçimde uygulamaya geçirdi.
Doğrusu bu reformlar, Türkiye’ye karşı AB ile anlaşmaların bağlayıcılığı olmasa bile yapılması gereken reformlardı. Türkiye’nin hayrına olan düzenlemelerdi hepsi.