Sayın Binali Yıldırım açık sözlü, hoşsohbet biri. Ulaştırma Bakanlığı sırasında, liseyi bitirdikten sonra neden İTÜ’yü tercih ettiğini anlatmıştı. Önce Boğaziçi Üniversitesi’ne gitmiş. “Oradaki manzara beni ürküttü, dehşete kapıldım” diye anlatıyor. Bir yaz günüymüş ve öğrenciler “kızlı erkekli çimenlerde birlikte oturuyorlarmış”. Aman Tanrım! Bu manzara karşısında ürkmüş, dehşete kapılmış ve “Ben burada kalırsam yoldan çıkarım” diyerek kaydını İTÜ’ye yaptırmış.
O şimdi son Başbakan. Geçenlerde “2002’de 76 üniversitemiz vardı, bugün 186 üniversitemiz var” diye övündü. On üniversite daha geliyormuş. Kasım 1917’de başka bir konuda övünmüştü: “Türkiye’de 2002’de faaliyet gösteren 5600 yabancı veya küresel sermayeli şirket varken, bugün bu sayı 10 kat artarak 56 000’in üzerine çıktı.” Yabancı şirketlerin ve üniversitelerin artışıyla övünüyor.
İnsan tüccar olunca her şeyi parayla ölçer. Üniversite dediğin bir işe yarayacak; taşrada iş âlemini besleyecek, organize sanayi bölgeleriyle bütünleşecek; kendi döner sermayesi olacak. Taşra üniversiteleri, Başbakan’ın tabiriyle “şehirleşmede marka” olacak; askerî garnizonlar gibi şehir hayatına maddi katkı sağlayacak; yurtlar açılacak, evler kiralanacak, esnaf kazanacak, çarşılar canlanacak. Döner sermayenin yanında “döner gericilik” olacak; seri halinde laiklik karşıtı öğretim üyesi üretilecek. Böylece her kampus aynı zamanda bir...