“Sevgi ikiye ayrılır” derler:
1. Şartsız sevgi: Çıkarsız, pazarlıksız, yalın, düzeyli. Bu tür sevgiyi “aşk” olarak da tanımlamak mümkündür. Hz. Mevlâna gibi ciddi bir tasavvuf adamını, Şems’in demirci dükkânının önünde, örs ve çekiç sesine ritim tutturup titreten derin duygu aşktır…
2. Şartlı sevgi: Bu tür sevmeler şartlara ayarlıdır. Şartların oluşmasına ve gelişmesine bağlı olarak ya gelişir, ya nefrete dönüşür.