Her çocuk İbrahim (Nemrut’un ateşinde yanmayan Peygamber) doğar…
Ancak kötü örneklerle beslenir, ilgisizlikle bilgisizlik kıskacında tüketilirse, Nemrud’a dönüşür…
Bunun da sorumlusu yetişkinler olur. Çünkü her çocuk önce anne-babasına, sonra ailesine, topluma, hatta tüm insanlığa Allah emanetidir: Tüm yetişkinlerin derece derece her çocuktan sorumluluk payı vardır.
Böyledir, ama bu sorumluluğun bilincinde olduğumuzu kimse söyleyemez. Sekreterimize, çırağımıza, patronumuza, yardımcımıza, işçimize, otomobilimize, bilgisayarımıza, ev temizliğine, çamaşıra-bulaşığa, telefona ve televizyona ayırdığımız zamanın yarısı kadarını bile çocuklarımıza ayırmıyoruz.
Her gün telefona, her akşam televizyona harcadığımız saatler sanki yaşadığımız zamanın parçaları değil. “Zamansızlık” gerekçesiyle evlâtlarımıza ayırmadığımız zamanı, tanımadığımız sosyal medya insanlarına ayırmakta hiçbir beis görmüyoruz.