Cihan Padişahı Kanunî Sultan Süleyman, şehzadelerinin sünnet düğünü münasebetiyle devlet ricaline bir ziyafet veriyordu…
Ziyafetin ortalarına doğru arz odası yakınında bir patırtı koptu. Gürül gürül bir ses haykırıyordu:
“Beni Hünkârımdan koparamazsınız! Biz serhat beyiyiz. Beç önlerinde kılıç sallarken itibarlıydık. Kılıç yerine baston tutunca gözden mi düştük?”
Vezirler korkuyla bakışırken, Padişah, sesin sahibini düşünüyordu. Sesi tanır gibi olmuştu. Viyana önleri geldi gözlerinin önüne, “Ya Allah bismillah” diye haykırıp ölümüne kılıç sallayan serhat yiğitlerini düşündü:
“Tez huzura alın” diye emretti, “Serhat kulu bekletilmez. Biz atalarımızdan böyle gördük.”