Biliyorsunuz, Resul-i Âlişan Efendimiz (sav) türlü işkence, zulüm ve ambargolardan sonra, nihayet doğup büyüdüğü Mekke’den de çıkarılmış, Medine’ye göçmek (Hicret) zorunda bırakılmıştı…
Yanında sadece Hz. Ebubekir vardı. Kalabalıklar Ebucehil’in safında yer almıştı.
Takipçilerinden kurtulmak için Sevr Mağarası’na saklandılar. Efendimiz’i yakalayacak olana Ebucehil’in vaat ettiği maddi menfaatle gözleri kararmış takipçiler mağaranın ağzına kadar gelmişti. Konuşmaları içeriden duyuluyordu.
Hz. Ebubekir endişelenmişti. Efendimiz sevgili yoldaşını bir âyetle teselli etti: “La tahzen innallahe meana!” (Mahzun olma, endişelenme, Allah bizimledir!)
Müşrikler Mekke’de bayram ediyor, Müslümanlar için her şeyin bittiğini, bir daha asla Mekke’ye dönemeyeceklerini sanıyorlardı.