Sanat silahtan çok daha önemlidir. “İmha” yerine “inşa” eder ve son derece kalıcı sonuçlar verir. Buna rağmen acaba neden Osmanlılarda roman ve heykel yoktur?
Biliyoruz ki, Rus, kendi mitini ve muhitini inşa etmiş romanla...
Batı, “hayat mücadeledir” görüşünün esaslarını yansıtmış romanda; “Robenson”larında, “Seksen Günde Devr-i Alem”lerinde felsefesini aktarmış: Geçirdiği tarihî istihaleleri dökmüş heykele, resme...
Dünkü Amerika serüvenciliğini yansıtmış sinemaya, sanatı kullanarak kendine bir tarih bile inşa etmiş, sığır çobanlarını kahraman olarak yutturmuş dünyaya...
Bunlar doğrular. Yani sanatın, özellikle de romanın ve sinemanın gücü inkâr edilemez.