“Ramazanlaşmış insan” deyince, orta zaman “Osmanlı insanı”nı hatırlamamak mümkün değil. Öyle bir ramazanlaşırlardı ki, tam anlamıyla “Yürek Adam”a ve “Vakıf İnsan”a dönüşürlerdi.
“Vakıf İnsan” demek, varlığını hayırla bütünleyip elinde olanı elinde olmayana yansıtan insan demektir.
“Yürek Adam” ise cennetini yüreğine kuran insandır!
Osmanlı Devleti bu “özel” insanların ruhunda yüceldi, gelişti, zenginleşti ve dünya örneği bir devlete dönüştü.
Türkiye Cumhuriyeti’nin de yücelmeye, gelişmeye, zenginleşmeye ve güçlenip dünya örneğine dönüşmeye ihtiyacı var…