Başlığa çektiğim cümle Fatih Sultan Mehmed’e aittir.Tam bir “terkip”tir, prensiptir, hatta hayat nizamıdır!
Özellikle “kemalât” kelimesi tüm faziletleri kapsayan bir kavramdır. İçinde bilgi, ahlâk güzelliği, şefkat, iyilik, vicdan, terbiye ve edeb barındırır: Bir bakıma bu tek kelime “insanlık şartnamesi” gibidir.
Şimdi olaya gelelim…
Fatih Sultan Mehmed, Mahmut Paşa’yı vezir-i âzamlıktan (başbakanlık) uzaklaştırdıktan birkaç sene sonra tekrar sadrazamlığa getirmek istiyor…
Mahmud Paşa dayanamıyor, Padişah’ın affına sığınarak, sebebini soruyor…