Türk siyasetinden bir "Beyefendi" geçti... Ferruh Bozbeyli...
Şairi (Âşık Veysel) hatırladık:
"Var mıdır dünyaya gelip de kalan.
Gülüp baştan başa muradın alan,
Muradı maksudu hepisi yalan,
Ölümü dünyada hakikat gördüm."
Anılar... Anılar...
Düğününe katılmıştık... Ankara'da... Şimdi yerinde yeller esen
"Bulvar Palas'ta."
Denizli'ye... Hasan Korkmazcan'a "Kız istemeye" gidecekti...
"Birlikte gidelim, yolda sohbet ederiz" demişti... Ne günlerdi.
1980 öncesi... Bir "Konut Kooperatifi" kurulmuştu...
"Mutluköy."
İhsan Sabri Çağlayangil, Ferruh Bozbeyli, Köksal Toptan, Cahit
Karakaş, Ertuğrul Günay... Komşuluk edecektik... Aynı
kooperatifteydik.
1980... Darbe oldu... Ferruh Bey ve daha pek çok siyasetçi
"Kooperatif aidatını ödemekte sıkıntı çekti... İnşaat durdu."
92 yaşındaydı... "Temiz bir isim" bırakarak aramızdan ayrıldı...
Allah rahmet eylesin.
***
Anılar... Anılar...
Sene 1969... Seçim yapıldı... 12 Ekim.
Adalet Partisi... Yüzde 46.5 oy... 256 milletvekili... Tek başına
iktidar.
***
Yürüyen Tekere Çomak Sokmak
Süleyman Demirel... 41 kırmızı oy karşısında... "Sanki gök kubbe
başıma yıkıldı" demişti.
Ve istifasını Çankaya'ya vermişti.
41 milletvekilinin "26'sı partiden ihraç edildi."
15'ine ise... "Değişik disiplin cezaları."
Bu arada... Cumhurbaşkanı Cevdet Sunay "Yeni hükümeti kurma
görevini" yine Demirel'e verdi.
Yeni hükümet kuruldu... Göreve başladı.
Demirel'e sormuştum... Yıllar sonra:
-Arkadaşlarınız sizin hükümetinizin bütçesine neden ret oyu
verdiler?
Demirel "Kıskançlıktan" demişti:
-Çekememezlikten... Yürüyen tekere çomak soktular.
***