Dün başladım, bari devam edeyim. Köprü ve otoyol zamlarının ekonomik gerekçesini anlamakta zorluk çekiyorum diyerek rakamları incelediğimde ortaya çıkan bir başka tabloyu da yazayım. Gerekçe sanırım otoyol özelleştirmesinin cazibesini dolar bazında daim kılma anlayışından kaynaklanıyor. Giderlerin döviz cinsi olduğu kamu işletmelerinin özelleştirilmesinde izlenecek yol, maalesef giderleri ağırlıklı TL olan karayollarında uygulanıyor.
Yakın bir zaman önce toplam uzunluğu 1975 kilometre olan Boğaziçi ve Fatih Sultan Mehmet köprülerini de kapsayan 8 otoyol özelleştirmesi (25 yıllık işletme devri) yapılmıştı. İhaleyi 5 milyar 740 milyon dolar veren Koç-Ülker- UEM ortaklığı kazanmıştı. Sonra hükümet iptal etti ihaleyi... Kazanan firmalar hiç üzülmedi. Hatta aralarından biri, “Bizi Allah korumuş” dedi. Gerçekten de büyük bir badire atlatmışlar. Niye mi? Gelirleri TL olan bir iş yapacaklardı. Kafalarına göre zam yapamayacaklardı. Düşünün bu firmalar köprü geçişlerine yüzde 16 zam yapsaydı ne olurdu? Ne otorite izin verirdi ne de toplum tepkisiz kalırdı. Ama şu acı gerçekle karşılaşacaklardı: Otoyol ve köprülerden elde edilen gelir dolar bazında azalıyor.