Cumhurbaşkanı Erdoğan geçtiğimiz hafta CHPHDP- İP birlikteliğini hedef alarak “Şu anda bunlar PKK’nın parlamentodaki uzantısıyla zaten beraber hareket etmiyorlar mı? Beraber hareket ediyorlar. Kaldı ki bunların şu anda kendi içinde zaten terör söylemlerini ifade eden kişiler yok mu? Burada özellikle muhalefetin içinde, CHP’yi bir kenara koyalım, altılı masanın hepsini söylememe gerek yok, ama İP’in bunlarla aynı çizgiye düşmesi tabii düşündürücü. Onlar niye bunlarla aynı masaya düşüyor veyahut aynı konuma geliyor?
Bu tabii düşündürücüdür. Hele hele böyle bir dönemde. Temenni ederiz ki bunlar da bir dönüşüm yapmak suretiyle gerek bu masayı terk etmek, gerekse milli ve yerli bir duruş sergilemek üzere konumunu yeniden gözden geçirir.” Açıklamasında bulundu.
Bu cümlelerin özü de, çok açık meali de: CHP, HDP ile hareket ediyor. İP’te bu ihanet çizgisine ayak uydurdu. Umarım milli ve yerli duruş sergileyip konumlarını gözden geçirirler, bu ihanet masasını terk ederler” şeklindedir.
Oysa Meral Akşener 2018 seçimlerinden 5 ay önce kameraların önünde “İYİ Parti’yi CHP ve HDP ile yan yana getirme çabasını çirkin, saygısız ve çok ayıp buluyorum.” Açıklamasında bulunmuştu.
Ne olduysa, bu sözlerine rağmen seçimlere CHP ile ittifak yaparak girdi. Zaten CHP ile ittifak yapmasa idi, %9.96 oy oranıyla TBMM’ye giremiyorlardı. Siyasi olarak aldıkları her nefesi bu yüzden CHP’ye borçlular. 2019 yerel seçimlerde de HDP ile ittifak yapmadan çekinmediler. HDP’nin açık destek verdiği CHP’li Belediye Başkanlarını kazandırmak için açıktan HDP ile ittifak yaptılar. Birçok CHP’li Belediyenin PKK’nın kampına dönmesinde suç ortaklıkları vardır bu yüzden.