Astroloji ilmi uzun yüzyıllar boyunca hem itibarlı hem korkulan bir ilim oldu. Kaderi bilme iddiası büyük bir iddiaydı. Özellikle tek tanrılı dinler için göklere bakarak insanların kaderini görmek pek hoş karşılanmayan ama tümden de reddedilemeyen iddialı bir işti.
O yüzden astrologlar bazen saraylarda kralların, sultanların danışmanları olarak el üstünde tutuldular, bazen de sınırı aştıklarında ya da hoşa gitmeyecek kehanetlerde bulunduklarında cezasını çektiler.
13’üncü yüzyılda yaşamış İtalyan astroloh Cecco d’Ascoli, 1327’de Roma Katolik Kilisesi tarafından Engizisyon mahkemesine çıkarıldı. Kilise, astrolojinin kaderi belirlediği fikrini reddediyor ve bu tür öğretileri sapkınlık olarak görüyordu. Cecco, astrolojik öğretileri nedeniyle yakılarak idam edildi.
16’ıncı yüzyılda yaşamış meşhur Fransız kahin Nostradamus, daha dikkatli bir dille ve şifrelerle kehanetlerde bulunup, bu kötü akıbetten kendi kaderini korumayı başardı.
Galileo Galilei, sadece astronomiyle ilgilenmiyordu, astrolojiyle de ilgileniyordu.
Ama 1633’te Engizisyon onu kaderi bilmekten değil, dünyanın güneşin etrafında döndüğünü söylemekten ev hapsine mahkum...