Türkiye’de hoşuna gitmeyen, baş edemediğin ya da ne olduğunu çözemediğin hasımlarını ajanlıkla suçlamak milli bir spordur. Kolay ve zevkli bir spordur, taktik, emek, ter, akıl istemez. En son yanı başındaki Talabani’nin oğullarını ihanetinden bile habersiz Barzani’nin Türkiye’de ajanları olduğunu yazanlar oldu. Tabii zamanın şartlarına ve ihtiyaçlarına göre ajanlık, hainlik suçlamalarının değişmesi ilk defa olmuyor. Dış ve iç politikadaki ihtiyaçlara göre harekete geçen Emniyet ve Adliye cumhuriyet tarihimiz boyunca sayısız “ajan” yakalamış, pek çok ‘gizli örgütü” ortaya çıkarmış, mısır patlatırcasına “oyunları, planları” deşifre etmiştir. Herhalde bunların en meşhurları da İkinci Dünya Savaşı zamanında yaşanmıştı. *** Savaşta denge politikası gütmeye çalışan Türkiye, Almanlar sınırlarımıza kadar dayanıp, NAZİ ordusu Sovyetlere doğru ünlü Barbarossa Harekatı’na başladığında Almanlarla işbirliği anlaşması imzalamakla kalmamış, polis de Türkiye’de komünist cadı avına çıkmıştı. Yetmemiş, Ankara’daki Salman elçiliğinin ve istihbaratının isteği doğrultusunda Anadolu Ajansı’nın Musevi ve ‘dönme’ çalışanları işten çıkarılmış, Nazilere bir selam olarak da Varlık Vergisi uygulaması başlamıştı. Anti-ırkçı fikirleriyle “vatan haini” ve “Moskova ajanı” olarak tutuklananlardan arasında Ankara Üniversitesi Psikoloji bölümü hocalarından Muzaffer Şerif de vardı. Onun tutuklanmasına neden olan cadı avını, Turancı-ırkçı öğretmen Nihal Atsız’ın Başbakan Şükrü Saraçoğlu’nu üniversitelerdeki komünist vatan hainlerine karşı harekete geçmeye çağıran açık mektupları başlatmıştı.