Kemal Tahir’in, Atatürk’e yönelik İzmir Suikastı’nı anlattığı romanı Kurt Kanunu adını o sözden alır: “Kurtlukta düşeni yemek kanundur”
Son bir ayda tanık olduklarımı “Türkiye’de bir ay içinde başınıza neler gelebilir” başlığıyla yazın plajlarda okunacak bir kitaba çevirsem, ben de herhâlde o sözle başlardım.
Cumhurbaşkanı’nın Zagreb gezisinden iki gün sonra, failleri belli imzasız bir andıçla aslında “Hocacılık” adlı bir örgütün üyesi olduğumu, “AK Parti’ye sızması için gençlere talimatlar verdiğimi” öğrendim. Sonra aslında ‘Hocacı’lığımın da aslında samimi olmadığı, bir maske olduğu, “17/25 Aralık’tan sonra AK Parti içinde bırakılmış bir kripto cemaatçi” olduğum ortaya çıktı. Nedense karşı cepheye sızma ve kendini saklama alanında dünya istihbarat tarihine geçecek bu üç yıllık başarı hikâyesini, kolayca “Cumhurbaşkanı ile Başbakan arasında görüş farklılıklarının sebepleri” başlıklı bir yazıyla sürdürüp, esas hedefime doğru yürüyebilecekken, kaybedeceği açık tarafa oynayıp berbat etmişim meğer.
Aynı anda cemaatçiler tarafından “MİT’çi”, pelikancılar tarafından “cemaatçi”, “yeni bir ihale almış AK Parti içinde sinsi proje adamı”, “Brezilya darbesinde bile parmağı olan uluslarası paralel ağın bir parçası”, biraz daha ‘küçük’ pelikanlar tarafından “bir kanala Hocacılık için yerleştirilmiş” ilan edilmeden sonra son olarak da 6 yıl önce çalıştığım gazetenin üç yazı işleri müdüründen biri olarak, yönetimin isteğiyle haberin esas sahibiyle birlikte üç kişi olarak altına imza attığımız bir haber için hakkımda iddianame düzenlendi ve 21 yıl hapsim isteniyor. Meğer ayrıca beş kişilik butik bir “Balyoz kumpasçıları” örgütünün de üyesiymişim…