Yönetmen Zeki Demirkubuz’un Ekim 2012’de attığı o meşhur tweet bu aralar yeniden çok popüler:
"Bu ülkeye ve bu hayata dair hiçbir şeyin, hiçbir zaman benim dilediğim gibi olmayacağını biliyor, artık bundan acı duymuyorum”
Tweet, büyük umutlarla girilen seçimin ardından ülkenin yüzde 48’inin içine düştüğü ülkeye ve siyasete dair, yeis, umutsuzluk, bıkkınlık, apati hislerine tercüman oluyor.
Her ne kadar Mart 2024’de yerel seçimlerin demokrasi ateşini biraz daha harlaması beklense de muhalif partilerin birbirine düşmesi, parti içi liderlik mücadeleleri, liderlerin seçim sonrası depresif halleri, seçmenleri ikna etmekteki başarısızlıkları hatta bunu yapmaktaki umursamazlıkları, partilerin kendi tabanlarına hoş görünmek için muhalefetin en doğru yaptığı şey olan ittifakı günah keçisi ilan edip, ittifaktan uzaklaşma sinyalleri vermeleri Mart 2024 yerel seçimleriyle ilgili heyecanı da en azından şimdilik örseliyor.
Son altı ayda anlık olarak siyaseti takip eden, çocuklarına kadar siyasileşmiş, dünyanın seçime katılma rekorlarını kırmış bir toplum artık siyasi haberlerle ilgilenmiyor, televizyon tartışmalarını izlemiyor, siyasetle ilgili köşe...