CHP’nin Kemalizm’den kopuşunda ikinci kırılma noktası, İsmet İnönü’nün “ortanın solu” politikası ve ardından Bülent Ecevit’in “Atatürk devrimleri”ne yönelik eleştirileridir.
CHP, 1946-1950 döneminde Kemalizm’in temel ilkelerinden ayrıldı. 1950-1960 döneminde Demokrat Parti iktidarı yıllarında da, DP’nin ABD yandaşı politikalarına önemli bir tepki vermedi. Türk askerinin Kore’ye gönderilmesi, Türkiye’nin NATO’ya girmesi ve ülkenin dört bir tarafında yabancı üs ve tesislerin kurulması, ülke kaynaklarının yabancı sömürüsüne açılması, başta Milli Eğitim Bakanlığı olmak üzere, kamu kurum ve kuruluşlarına ABD ajanlarının yerleştirilmesi gibi konularda etkili bir muhalefet yürütmedi. 1962-1965 döneminde “barış gönüllüsü” adı altında ülkemize sokulan ABD ajanlarına da ses çıkarmadı.
TİP’İN BAŞARILARI CHP’Yİ ARAYIŞA İTTİ