Türkiye sendikacılık tarihinde efsaneleşmiş isimlerin başında Fukara Tahir (Tahir Öztürk) de yer alır.
Fukara Tahir 1924 yılında Kınık’ta doğdu. Uzun yıllar inşaat ameleliği yaptı. Ardından inşaat işkolunda sendikacılığa başladı. 1967 yılında da, genel başkanlığını yaptığı Yapı-İş Federasyonu’nun genel sekreteri Emrullah Akdoğan tarafından vurularak öldürüldü. 43 yıllık kısa yaşamında son derece onurlu bir sendikacılık yaşamı sürdürdü.
Kemal Sülker, Fukara Tahir’in öldürülmesinden kısa bir süre sonra Ant Dergisi’nde yayımlanan “Türkiye’de Gangster Sendikacılığı” başlıklı uzun yazısında, Fukara Tahir’i şöyle anlatmaktadır:
“Tatlı köylü şivesi, bilgili munis bakışları, kanaatkar tutumu ve ihtiyaçlar karşısında çare bulan zekası, onu Türkiye sendikacıları arasında ön plana geçirmiştir. İnşaat işçileri sokaklarda yatmasın diye bir iş hanı yapmaya koyulmuş, işçi eğitimine önem vermiş, bu arada Ankara Belediyesi’nin Şehir Bahçesi’ni kiralamıştır. 1953-54’lerde ayda sadece 150 lira ücretle işçi davasına hizmet eden Öztürk’ün bu fedakarca çalışması, işçilerle sarmaşdolaşlığı, özel hayatında sınıfını inkar eden tutumlarının olmayışı, inandırma ve eyleme geçirme gücünü de arttırmıştır.
“Kongrelerde, toplantılarda, kurullarda her vesile ile işçilerin derdine çare arayan Öztürk, zamanla yasaların yetersiz olduğunu, her isteğin sonunda Meclis’e dayandığını görmüştür.
“Öztürk ilk büyük mücadelesini 13 Ağustos 1962’de Karadeniz Ereğlisi’nde Morisson firmasına karşı muhteşem bir mitingle vermiş ve bu miting onu anti-emperyalist mücade...