Bugünün dünyasında bizi derinden etkileyen çatışmalar gelecekte nasıl bir seyir izleyecek, yine gündemimizde olacaklar mı? Yoksa bir zamanlar ne tuhaf ayrımcılıklar, ırk renk dil inanç üzerinden dökülen kanlar söz konusuymuş diye şaştığımız birer anıya mı dönüşecekler? İnsanları birbirinden ayıran ihtilaf noktaları belirleyiciymiş gibi gelse de, aslında ortaklaşılan değerler, insani amaçlar, bireysel birörnek arzular, teknolojiyle kurulan bağlar ne kadar da güçlü. Metrodaki insanlar arasında cep telefonundaki yapay zekadan gelen verilerin akışına kendini kaptırmadan beş dakika bile seyahat eden kaldı mı? *** Dünya dijital evrende her türlü bilgiye, oyuna, diyaloğa, dolayısıyla kendince tuhaf bir tamlığa erişen insanlarla doldu. Sanal ve gerçek dünya karmaşık bir alaşımla hayatımızı kuşatmış ve bizi o ilk temel sorulardan uzaklaştırmış durumda; biz kimiz, nereden gelip nereye gidiyoruz ve varoluşumuzun bir amacı var mıdır varsa nedir? Buna da robotlar mı cevap verecek yoksa? Bir robot şirketi tarafından oyuncu Audrey Hepburn’e benzetilerek geliştirilen robot Sophia, yaşanan hadiseleri hafızasına kaydediyor, gözlerindeki kameralar sayesinde bizimle göz teması kurup altmış farklı yüz ifadesi sergiliyor ve insanoğluyla sohbet edebiliyor. Konuşan insan sona erecek ve söylemek istediklerimizi artık bir robota söyletmek zorunda kalacağız belki de. Sophia’ya onu üreten David Hanson “İnsanlığı yok etmek ister misin” sorusunu sorduğunda “tamam, insanlığı yok edeceğim” diye cevap vermesi tepkilere neden olmuştu. Planlanmamış bir cevaptı bu. Bu robota Suudi Arabistan’ın vatandaşlık vermesi de, ayrı bir öngörülemezliğin ve bizi ne kadar çok ters köşe sürprizin beklediğinin işareti. Tekerleğin bulunuşundan beri teknoloji başdöndürücü bir noktaya geldi. Mutfak robotuna, otomatik çamaşır makinasına sevinen annelerimiz için yeni gelişmeler akıl sır ermez bir muamma. Misal Apple’ın herkese kişisel asistanlık yapan Siri’si.