Morfin’i İngilizler icat etti.
Adını Almanlar koydu.
Yunan mitolojisindeki rüyalar tanrısı Morpheus’tan geliyordu.
Yaralı askerlerin ağrılarını dindirmek için kullanılıyordu.
Sakız gibi çiğnenen afyon’un bağımlılık yaptığını tespit etmişlerdi, laboratuvar ortamında geliştirdikleri morfin ise, hem afyon’dan on kat etkiliydi, hem de bağımlılık yapmadığını zannediyorlardı; bir hatayı düzeltmek için daha büyük bir hataya sebep olduklarının farkında değillerdi.
Seri üretime geçildi.
Eczanelerde satışına izin verildi.
Kapış kapış kapışıldı.
Çünkü, keyif verdiğini, kafayı mis gibi yaptığını, bebek gibi uyuttuğunu keşfeden zenginler şakır şakır morfin kullanmaya başlamıştı, herkes kendini rüyalar tanrısı gibi hissediyordu, devlet de pek memnundu, morfin satışı arttıkça vergi geliri artıyordu.
Tam o günlerde, Fransız bir mucit, filit pompasından tahtakurularını fısfıslayan hizmetçisinden ilham alarak, şırınga'yı icat etti.
Tüy dikmiş oldu.
Dönemin sosyetesi adeta altın günü yapar gibi morfin günleri düzenlemeye başladı, morfin kullanmak prestij göstergesiydi, mücevher kutuları içinde altın kaplama şırıngalar satılıyordu.
Artık morfin'in de afyon'dan beter bağımlılık yaptığı ortaya çıkmıştı, hatta insanları intihara sürüklediği anlaşılmıştı ama, iş işten geçmişti, önce İngiltere'de, sonra Avrupa genelinde salgına dönüştü.
Morfin'in olumsuz etkilerini ortadan kaldırmak için kafa yorulurken, Almanlar eroin'i icat etti.
Hem morfin'den beş kat etkiliydi, hem ilk dozda morfin bağımlılığından kurtarıyordu, hem de bağımlılık yapmadığı zannediliyordu; bir faciayı önlemeye çalışırken, daha büyük bir faciaya kapı açtıklarının farkında değillerdi.
Adı, heroism'den türetildi.
Tıbbi “kahraman”dı yani!
Bayer tarafından tescil edildi.
Şişenin üstüne adıyla sanıyla “eroin” yazılarak piyasaya sürüldü.
“Bağımlılık yapmayan morfin” sloganıyla pazarlanmaya başlandı.
Başağrısına, romatizmaya birebir geldiği, nefes açtığı söyleniyordu, hatta çocuklara öksürük şurubu olarak tavsiye ediliyordu.
Satış rekorları kırıyordu.