Asrın lideri, şehit tabutuna kolunu dayayarak “ne mutlu size” demişti.
*
Şehidin ağabeyi pek mutluydu!
Şehidinin tabutuna yumruğunu vura vura feryat etti.
*
“Buradaki vatan evladının katili kim? Sebebi kim? Düne kadar çözüm diyenler, ne oldu da sonuna kadar savaşın diyor. Kendileri gitsin savaşsın. Saraylarda 30 tane korumayla gezip, zırhlı arabalara binip, şehit olmak istiyorum diye bir şey yok. Git o zaman oraya!”
*
E, hadi bakalım…
Dindar gençlik Cudi’ye.
*
Kefen giyen arkadaşlar…
Mitingde şov yapmakla olmuyor.
Doooğru Gabar’a.
*
Akiller nerdesiniz yahu?
Yol kesenlere karşı, hiç olmazsa bi rol kesiverin gari.
Kadir İnanır Kato’ya.
Orhan Gencebay Herekol’a.
İknaya.
*
“Şehit olmak istiyorum” diyen sakallı enerji bakanımız mesela…
Tutan mı var birader?
Buyur Çukurca’ya.
*
Veya, sarayın fedaisi…
Jöleli.
Tabancaların belinde.
Mermilerin şarjöründe.
Daha ne duruyorsun?
Yürü Küpeli’ye.
Hadlerini bildirmeye.
*
Şehidin ağabeyine gelince…
*
“Sessiz çığlık”ın bangır bangır haykırışa dönüşmüş halidir o.
*
PKK tanık, TSK sanıkken…
Tam 132 hafta sessiz çığlık atıldı bu memlekette, 132 hafta.
Analık hakkını devlete helal etmeyen analar, yüreği yaralı eşler, çaresiz evlatlar, gözyaşlarını avaz avaz içine akıttı.
Vicdanların kulak zarı yırtıldı.
*
Duymazdan geliyordu…
Sağır sultanlar.
*
Vardiya bizde’ydi.
Bundan böyle sizde.