Teröristlerle çarpışırken omuriliğine isabet eden kurşunla felç kalan, tekerlekli sandalyeye mahkum olan, devlet övünç madalyası sahibiyken devlet düşmanlığıyla suçlanan, yandaş medyada türlü iftiralarla linç edilen, onuruna yediremeyerek, tabancasını kafasına dayayıp tetiği çeken, albay Abdülkerim Kırca’dan utanır insan.
Düzmece yalanlarla ailesinin namusuna saldırılmasına tahammül edemeyen albay Berk Erden’in, ömrü boyunca düşman istihbaratıyla mücadele edip, kendi vatanında düşman hukukuna maruz kalmayı hazmedemeyen albay Tarık Akça’nın, sırıta sırıta “mermiye kafa atmış” dedikleri yarbay Ali Tatar’ın aziz hatırasından utanır insan.
Demir parmaklıklar ardında şehit edilen albay Murat Özenalp’in, Mit subayı Kaşif Kozinoğlu’nun ruhunu incitmekten utanır insan.
Genelkurmay başkanına “terörist” diyen, Türk Silahlı Kuvvetleri’nin Atatürkçü subaylarına “vatan haini, millet düşmanı, din düşmanı, casus, tecavüzcü, kafatasçı” diyen, “Türkiye bağırsaklarını temizliyor” diyen zihniyetle aynı çatı altında bulunmaktan utanır insan.
İlker Başbuğ, İbrahim Fırtına, Hurşit Tolon, Şükrü Sarıışık, Can Erenoğlu, Ali Deniz Kutluk, Deniz Cora, Semih...