Yeni nesil şarkı ve şarkıcıları dinlemekte çok zorlanıyorum.
Çünkü Türkçeyi fena halde eğip büküyorlar.
Bir kere Nişantaşı Tikisi Ağzı diye niteleyebileceğim ve gençler
arasında çok yaygın olan o ağzı yayarak konuşma biçimi şarkıcılara
da musallat oldu. Örneğin, bütün E'ler açık. "Ben" demiyorlar,
"Baan" diyorlar.
Sesli harflerin hepsini, üzerinde tepinir gibi vurgulayarak ağızlarından çıkarıyorlar. Ne gerek varsa S'ler Ş, C'ler Ç olmuş. Harflere kuyruk takınca seslerinin güzelleşeceğine inanıyor olmalılar. Bütün sert ünsüzler mikrofonda patlıyor. Adam normal konuşurken telaffuzu gayet düzgün.
Ama şarkı söylerken içindeki tonmaister (ses düzenleyicisi)
bütün tuşlara aynı anda basıyor gibi...
Bir de Türkçe şarkıyı İngiliz ya da Amerikalılar gibi ağızlarında
yuvarlayarak telaffuz etmeye çalışan "içimizdeki İrlandalılar" var
ki bende ağızlarına kürekle vurma hissi uyandırıyorlar.
Ayrıca rock söylemeyi ıkınmak sanan, şarkıya ille de yorum
katacağım diye bestecisine mezarında takla attıran, sırf sıra dışı
olmak için çizgi film sesiyle çocuğa yatan bir garip şarkıcı güruhu
türedi.
Türkçenin ağzını bozmayı şarkıcılık sananlara, müziğin yollarına
döktükleri bu çöpler...