Benim çocukluğumda herkes Tommiks, Teksas, Zagor, Kızılmaske, Süpermen ya da Malkoçoğlu olmak isterdi. Benim idolüm ise Neil Armstrong'tu. 6 yaşında, onun Ay'a ilk ayak basışını siyah-beyaz ekranda izlerken, idolümü çoktan belirlemiştim. Büyüyünce ya Neil Armstrong olacaktım ya da ta Ay'daki görüntüleri evlerimize taşıyan bu "televizyon" adındaki sihirbazın çırağı. Birincisi mümkün olmayınca, ikincisini gerçekleştirdim.
Belki de astronot olamamamın nedeni, önümde "yerli ve milli" bir örnek olmamasıydı. Ama şimdiki çocukların ve gençlerin önünde her yönüyle örnek alabilecekleri bir kahraman var: Selçuk Bayraktar...
Genç yaşına rağmen bunca hayali nasıl olup da o kısacık yaşamına sığdırdığına inanmakta güçlük çekiyorum. Şimdilerde onun deha ve azminin ürünü İHA'lar, SİHA'lar, Bayraktar'lar, Kızıl Elma'lar dünyaya parmak ısırtıyor. Pek çoğu gerçek çatışmalarda rüştünü ispat edip, dünyayı peşine takmayı başardı. Bu arada merhum babası Özdemir Bayraktar ve her...