Bundan tam 7 yıl önce bugün bu köşede şöyle yazmıştım:
"Bugün şanlı tarihimizin en önemli yıldönümlerinden biri. Çanakkale
Deniz Zaferi, 'dalya' diyor...
Bundan tam bir asır önce 'medeniyet denilen tek dişi kalmış
canavarın' toplama donanması, Çanakkale'nin lacivert sularına
ebediyen gömülmüştü. Anafartalar Cephesi Komutanı Mustafa Kemal ve
onun kahraman, inançlı, gözü pek ama vicdanlı silah arkadaşları
sayesinde... 215 kiloluk mermiyi insanüstü bir güçle kaldırıp top
namlusuna yerleştiren Koca Seyit, ilk askeri uçaklarımızın
pilotları Üsteğmen Ali Rıza Bey, Yüzbaşı Salih Ekrem ve Nusret
mayın gemisinin kaptanı İsmail Hakkı Bey ile yazdık bu destanı...
Sadece onlar mı? Sıksak şüheda fışkıracak olan o topraklara düşen
ama bir mezar taşı bile bulunmayan onca adsız kahramanın asil kanı
mürekkep oldu o destana...
Peki onlara borcumuzu yeterince ödeyebildik mi? Hiç sanmam...
Keşke iz bırakmayan onca yerli Çanakkale filmi yerine, bir tane
adam gibi...