"Bir kızı olmalı insanın" diye yazmış o şiirinde Nazım. Ben de
bunun anlamını ömrümün geç yaşlarında idrak ettim.
Allah ayırmasın, 8 yaşındaki kızımla aramızdaki ilişkinin tanımı
yok. Aşktan öte, sevdadan katmerli, arkadaşlıktan yüce, evlat
sevgisinden ziyade...
Bazen kendimi ona dalgın dalgın bakarken yakalıyorum. "Allahım, ne
büyük sevap işledim ki bana bu hazineyi verdin?" diye soruyorum
kendi kendime...
Eminim bu satırları okuyanlar arasında kız evlat bekleyenler de
vardır. Öyleyse kendilerini hazırlasınlar. Neye mi?
Aşağıdakilere: