Rahmetli annem ve babam 61 yıl bir yastığa baş koydular.
Evlendiklerinde yastıkları yekpareymiş. Yorganları da... "Bir
yastıkta kocamak" deyimi de zaten o uzun, yekpare yastıklardan
geliyor.
Sobalı evde büyüdük biz. Diğer odalar buz gibiydi. Soba, ailelerin
görünmez zamkıydı. Televizyon da öyle. Evde tek televizyon vardı
çünkü. Diziyi de, maçı da, haberleri de hep beraber izledik. Aynı
şeylere, aynı anda tepki verdik. Her şeyi o sobanın, o televizyonun
etrafında paylaştık. Bilgisayar, cep telefonu, tablet yoktu.
Böylelikle aynı odanın içinde herkesin kendine ayrı dünyalar kurma
imkanı da yokru. Aileydik...
Şimdi aynı soyadını...