Bir yılı aşkın süredir burnumu evden dışarı çıkartmıyorum. Çok sevdiğim gazetemin pırıl pırıl yeni binasına gidemiyor, mesai arkadaşlarımı göremiyorum. İki yılda bir yüzünü görebildiğim İngiltere'de yaşayan can ağabeyimi bile evimde ağırlayamıyorum. Hastane kontrolleri için Altınoluk'tan İstanbul'a gelen sevgili kayınvalidemi otelde yatırmanın utancını yaşayan da benim. Çocuğum bir yıldır okuluna gidemiyor. Sadece okula mı? Parka, alışverişe, dışarıda yemeğe de gidemiyor garibim. Neden? Sorumlu bireyler olduğumuz için. Aman Covid-19'un yayılmasına vesile olmayalım, biz de hastalık kapıp perişan olmayalım, sevdiklerimizi de üzmeyelim, kul...