Atv'nin yeni dizisi Üvey Anne ekranlarda duygu sağanağı yarattı. Annesini yitiren kardeşlerden en küçüğü olan 5 yaşındaki Ömer'in sözleri ve onu canlandıran Emir Kaan Özkan'ın muhteşem performansı, gözyaşlarına dönüşüp memleketin nem oranını arttırdı. Hele "Biz artık hiç gülmeyecek miyiz?" diye bir soruşu vardı ki, aman aman...
Üvey Anne bir "yaz dizisi" olmaktan çok fazlası. Muhtemelen yeni sezonda da devam eder. Öncelikle yönetmeninden söz etmeliyim. Yasemin Türkmenli uzun süredir yakından takip ettiğim çok başarılı bir isim. Bu tür dramlardaki sahnelere ruh katmayı çok iyi beceriyor. Yine müthiş bir reji ortaya koydu.
Acılı babayı oynayan Kutsi'yi de çok beğendim. Zaten "doğal oyuncu" denilince aklıma gelen birkaç aktörden biri. Abartmadan, basit oynayınca duyguyu ekrandan evlerimize taşıyıveriyor. Bir de anneanneyi oynayan Ayşen İnci'den söz etmeliyim. Yıllardır tiyatronun tozuyla beslenmenin bir oyuncuyu nasıl tecrübenin ötesinde bir olgunluğa taşıdığının canlı örneği. Ayrıca, harika bir seçim olarak değerlendirdiğim Cem Adrian'ın "Yana Yana" şarkısı dramatik sahnelerin fonuna kürek kürek duygu taşıyınca; ortaya kanırtmadan, abartmadan, duygu simsarlığı yapmadan...