Bir alışveriş sitesinin duygu yüklü reklamı her seferinde beni alıp "vefa" semtine götürüyor.
Adamın yüreği, yaşlı babasının uzak bir köyde tek başına kalmasına el vermiyor. Alışveriş sitesinden babasını şehirde kendi evlerine yakın bir yere taşıyabilmek için ev aramaya başlıyor. Eşi "Galiba en uygun evi buldum" diyerek kocasına telefonundan o ilanı gösteriyor.
Reklamın sonunda bir de bakıyoruz ki, bizim çift, babalarının köydeki evine komşu bir binaya taşınıyorlar. Anlıyoruz ki, en uygun ev, yaşlı babalarına en yakın evmiş...
Reklamda en çok etkilendiğim detay ise teklifin oğuldan değil de gelinden gelmesi. Böyle insanlar var, biliyorum. Nereden mi? Kendi ailemden...
Yaşlanan insanları, gönülden bağlı oldukları mekanlardan koparıp, kentin betonunda, apartmanların gölgesinde odalara hapsetmek onları incitir, yaşama azimlerini kırar. Mümkünse siz onlara yakın durmaya bakmalısınız.
Hayatlarının son döneminde Çanakkale Küçükkuyu'da yaşamayı seçen annem ve babam yaşlanıp da elden ayaktan düşmeye başladıklarında hemen her hafta sonu gidişdönüş 1000 kilometreyi göze alıp, yanlarına giderdim. Yazları da tüm iznimi orada kullanırdım. Sonra nöbeti ağabeyim ve...
Yüksel Aytuğ
Sabah Gazetesi