Yönetmen, parkta uyumakta olan evsiz adamın yanına bir miktar para bırakıyor. Daha sonra da onu kamerasıyla takip etmeye çalışıyor.
Adam uyanınca, parayı fark ediyor. Hemen yakınındaki bir markete gidip ihtiyaçlarını alıyor. Daha sonra para koyan yönetmenimizi ilaç parasına muhtaç zor durumdaki bir adam kılığında bizim evsizin yanındaki bankta telefonla arkadaşına dert yanarken görüyoruz. Sözde muhtaç, "Kızımın ilaç parasını bulmam lazım ama hiç param yok, ne yapacağımı bilemiyorum" diyor. Evsiz adam, olaya kulak misafiri olunca bizim yönetmenin yanına gidip şöyle diyor:
"Şu çantama göz kulak ol, hemen geleceğim." Marketten aldıklarının bulunduğu iki poşetle gidiyor ve elleri boş olarak dönüyor.
Elindeki parayı 'sözde' ihtiyaç sahibi adamımıza uzatıp "Bu parayla ilaç alabilirsin. Görüyorum ki senin benden daha çok paraya ihtiyacın var" diyor. Bizimki, "Bu parayı nasıl buldun?" diye soruyor. Diğeri yanıtlıyor: "Bulduğum parayla kendime yastık ve battaniye almıştım.
Onları iade ettim, parasını geri aldım..."
Bu göz yaşartan diyaloğun ardından yönetmen 500 dolar çıkartıp adama 'ödülünü' verirken, gerçeği de açıklıyor: "Bak, şuradaki kamerayı görüyor musun? Ben iyiliğin bulaşıcı olduğunu kanıtlamak için videolar çekiyorum. Seninki müthiş örnek bir davranış. Kutluyorum..."
Şartlarınız ne olursa olsun, iyilik yapmaktan asla çekinmeyin. Çünkü dönüp dolaşıp sizi bulacaktır. Tıpkı kötülük gibi...