Böyle bağırmak istedim Bandırma Füze Okulu filminden çıktığımda... Bilinen, bilinmeyen, takdir edilen, gölgede kalan, engellenen, teşvik edilen tüm geç mucitlerimize kocaman bir teşekkür ve dua koptu içimden.
Yapımcı Mustafa Uslu beyazperdede bir tarih kitabı yazıyor. Ayla, Kesişme: İyi ki Varsın Eren, Cep Herkülü: Naim Süleymanoğlu, Türk İşi Dondurma, Müslüm... Her filmi, ülkemizin bazen gizli kalmış, bazen gün yüzüne çıkmayı başarmış üstün insanlarını, olaylarını nakış gibi film karelerine işleyip, yüreklerimize dokunuyor. Bu kez de 1957 yılının Bandırma'sında hayatlarını füze yapıp. uzaya çıkmaya adayan bir grup gencin hikayesini indirmiş arşivlerin tozlu raflarından... (Bu arada filmi destekleyen TRT de alkışı sonuna kadar hak ediyor)
Uzayın "Feza" olduğu yıllar... Haber bültenlerine "Ajans" denildiği, gençlerin ideal sahibi olduğu, aşıkların el ele tutuştuğunda yanaklarının kızardığı günler... Çocukların okulunda onların bu uğraşlarını ciddiye almayan, hatta...