Ne şahane bir geceydi... Külliye'deki müthiş 30 Ağustos kutlama
programını, vatan millet sevdası taşıyan herkes gibi ben de
gururla, onurla ve nemli gözlerle izledim.
BİR TOHUM ATTIM
Program başlar başlamaz 6 yaşındaki kızımı yanıma çağırdım. Çünkü
gerçek vatan sevgisinin ne demek olduğunu ona öğretebilmek için
bundan daha güzel bir fırsat olamazdı. İzledikçe ilgisi ve soruları
arttı. "Babacığım neden dua okuyorlar?" dedi, anlattım. "Türk
bayrağı neden kırmızı?" diye sordu, uzun uzun anlattım. "Atatürk,
düşmanları yenerken dedelerimiz nasıl şehit olmuş?" dedi, yutkuna
yutkuna anlattım...
Sonra bir de baktım, bizimki resim defterini ve boyalarını almış,
usul usul bir şeyler çiziyor. Şehitleri çizmiş. Suratları
ciddiymiş. Çünkü savaşmak çok ciddi bir işmiş. Bayrağı bir çocuğa
taşıtmayı tercih etmiş. Çünkü bu ülkenin geleceği çocukların
elindeymiş. "Peki ağzında zeytin dalı olan bu güvercinin burada ne
işi var?" diye sordum, "Her zaman barış olması için" dedi. O resmi
sizlerle de paylaşmak istedim. Bir kutlama töreninin küçücük bir
kızın yüreğinde vatan sevgisini nasıl tomurcuklandırdığına sizin de
şahit olmanız için...